τρυσίμοχθος

-ον, Α

αυτός που ταλαιπωρείται από μόχθο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος < τρυσι- (< τρύω «καταπονώ, βασανίζω») + -μοχθος (< μόχθος), πρβλ. πλησί-μοχθος, τλησί-μοχθος].